Gün Gelecek Şiiri - Şükran Atalar

Sen nerden bileceksin
Hayatın sevmekten ibaretini?
Hayal bile edemezken
Ben sende gördüm
Sevgisizliğin esaretini…
Sen farkında bile değilsin
Hapsolmuşsun kendi hücrene
Karanlıkla sevişirken
Parmaklıklar ardındaki ışığı
Hiç merak etmez misin? ?
Sevgidir desem sana membası
Eminim güler geçersin
Sevmek boş sana göre
Özlemek evrensel…
Duymazsın gereğini
Bence de boşver…
Herkes beceremez, bulaştırma yüreğini
Ama gün gelecek,
Ben hükmederken kainata
Kalbimde sevgiyle yüzümde neşe
Sen;
Ayağında prangalar
Muhtaç olacaksın, hücrene vuracak
Bir parça güneşe!