GüN GeLeCeK Şiiri - Osman Şener

Gün gelecek kâşânemiz
Püf! diyince yıkılacak
Alâyişle nişânemiz
Kara yere tıkılacak

Gelecek Münkerle Nekir
Cevap isteyecek bir bir
O çukurda zengin fakir
Kul sigaya çekilecek

Bak Azrail bize geldi
Benimle göz göze geldi
Sıra bir çift söze geldi
İman kavle dökülecek

Ya Rab! Acı hâlimize
Tevhit söylet dilimize
Hiç bakma amelimize
Bir şey yok ki bakılacak

Ya Rab! İşimi kolay kıl
Yüzümü nurlandır, ay kıl
Kabrimi büyüt saray kıl
Yoksa canım sıkılacak

Coşsun merhamet denizi
Gark eyle içine bizi
Kalmasın bizde ben izi
Birden iki çıkılacak

Hak aşkına akan yaşlar
Pırlanta olmaya başlar
Kudret-i Hak onu işler
Yar tacına takılacak

Taşla, münkirle beslenir
Yalımlanır, heveslenir
Cehennem kükrer, seslenir:
-Yok mu daha yakılacak?

Rabbim! Âşıklar şahısın
Gönlümün kıblegahısın
Evvahi’nin penahısın
Daha neden korkulacak?

Evvahi