Gün Geçtikçe Şiiri - Neşe Fidan

Gün geçtikçe başkalaştım,
İçimdeki sevgin bana anlatılmayan,
Ve tarifi olmayan bir haz veriyordu,
Helede ufuktaki güneş'in batışı,
Alaca karanlığın ardından da geceyi getiriyor ya!
İşte o ana içimi bir hüzün bulutu kaplıyor,
Kalbimde sana dair ne kadar duygular varsa,
Bir hamur gibi kabarıp taşıyor içimde,
Ardından içimden bir ses yükseliyor...
Hey şimdi sevdiğinin yanında olsan,
Ve gözlerinin içine baksan diyor,
Sanki beni kışkırtırcasına ısrarla bunları,
Tekrarlayıp duruyor kalbim bana,
Evet keşke sevdiğimin yanında olup,
Sıcacık ellerini tutup ve saatlerce gözlerine baksam,
O da bana ikimiz için seçtiğimiz şarkıyı,
Usulca fısıldasa kulağıma,
Onun yanındayken öylesine huzurlu ve mutluyum ki,
Dünya'nın bozulacağını bilsem,
Ellerini daha sıkı tutar ve asla bırakmazdım,
Ailemden sonra kendimi huzurlu hissettiğim,
Tek varlık oydu adeta,
Bir bütün gibi oldum sevdiğimle,
Sanki daha önceden tanıyormuşuz birbirimizi,
Ve yemin etmişiz asla ayrılmak yok diye,
Her ne olursa olsun...
Acısıyla tatlısıyla herşeyimiz ortak olmuştu,
O ağlayınca ben ağlıyor,ben ağlayınca o ağlıyordu,
Gülmemizde öyleydi tabiki de.