Gün Geceye Esir, Gece Gündüz’e, Ben sana…

kıyısında yaşamın bir ben birde sen,
geceye ayı düşürelim istersen
ay düşsün,yıldızlar düşsün
geceyi perde yapalım,
siyaha kessin her yer
kararsın gönül bahçeleri
Işık oyunlarında aşk gecelerine

önce çizgi olsun sınırları çizelim
yavaşça…
suretimiz yansısın duvarlara
gölgeler …
usulca sokulsun geceye
aydan yıldız yapalım
kesilen duyguları salalım ufak ufak
ufalsın gece
şöyle bir ucundan tutup yıldız silkeleyelim
aç, yorgun, hüzünbaz gönüllere

bir yıldız sana
bir yıldız bana
bir yıldız ona
geceyi çekelim ufak ufak kadehlerde
bir yudum sana
bir yudum bana
bir yudum ona
gece kendinden geçsin
ben benden
sen senden
o ondan
ben sana sen bana o ona küssün
sırt dönelim geceye

sırt sırta verelim
geceye çöpçü olalım
yıldız süpürelim ağlamış gözlerimizle
gözümüz ağlasın gönlümüz çağlasın
ellerim üşüsün
ellerin üşüsün
elleri üşüsün
el üşüsün
el üşü …
el düşsün
ele alalım, elim sende oynayalım
sen ebele ben ebe olayım
elimizde sigara yansın
yansın yaksın, yaksın,yakılsın
kınaya benzesin,kızıla kessin
kırmızı şarabı bitirelim
kırmızı şişeyi yıldızlara verelim
kızılca kıyamet koparalım
kızılcık şerbeti içelim
karışsın kanımıza
kızıla kessin gün doğumunda

saçlarını...
saçlarını dağıtırken aya doğru
ay aydınlatsın yüzünü
yüzünde gül izleri,gamzeler olsun

bilir misin gündüz geceye döneceği zamanda
ay çıkar usulca
korkak,ürkek,tedirgin
yavaşça…
usulca …
önce ben varım der
sonra ben varım der gündüze
gündüz direnir
morarır kararır,alaca bulaca olur
ay kafa tutar
ay kafa atar
ay baskın çıkar gündüz can çekişir duygular
ağırdır gece
sorunlu,sorumlu gece
gündüzün ağırlığı gecede
titrek,kararmış duygular
korkak gece,
sığınırken yorgan altlarına bedenler
kaçarken belki de utanılacak nedenler
sesi kısılır duvarlara ağlarmış gitmeyenler
alır başını yaslar pencere diplerine yalnızlık
kah elini tutar kah yanağını okşar
bazen de iç geçirir tutamadım bile elini der
radyoda ince sazdan nağmeler dökülür,
şimdi uzaklardasın der sevgiliye
sevgili belki de ikinci uykusunda yanında yeni bir sevgi
giden midir,kalan mıdır yanan
duymaz bile adına dinlenen nağmeler
unutan unutulan mıdır gece

dalmışken hülyasına umudun
esaretinde kırmadık zincirler kalmamışken
bedelini ödemişken ağır ağır
o tünel senin bu tünel benim kazılmış mahpusluk
ne mazgallardan geçmiş
ne dağlardan kaçmış
eşkiyası düşlerin korkak efendileri
hala aya kafa tutup yıldız mı toplanır
ay tutar gecenin bir yarısında yürek mi dağlanır
sahi seni hiç ay tuttu mu?

dayanmayana yürek mi denir yanmazsa aşka
aşk ki benzer alev topu benzemez başka kışa
iç… iç…
içtikçe kızılını şarabın günden kalmış gecede
dilde kalan sevgiliye dair bir bilmecede
var mısın yok musun
yok musun var mısın
seviyor sevmiyor
gidiyor gitmiyor
hangi sorularla kayboldun …
biliyor …bilmiyor…
tutmadığın fal kalmaz yıldızlardan
hay aklıma tüküreyim
aklımın ucundan belki de geçen ucube düşünceler
belki de, belki de kovalanası düşler
tükendi gece sorgucunun kaleminden dökülmekte
sus oldu,küs oldu
hep sızlanmak mı gündüzden geceye sarkan bitmemiş cümlelere
of… yoruldum,tükendim

oysa daha sıralanacak sana dair düşlerim
gözüne gösterecek gülüşlerim vardı
elimi uzatırken titredim,seni s/andım
yarım kaldı
yakıldı sözlerim

oysa
oysa derken bile cız eden içimde sen
bakışında giz,gülüşünde hüzün
peş peşe sıraladığım,boğazımda düğüm düğüm gözyaşım oldun
elinden almak vardır zehrini hayatın,
takmak koluna gitmek yoluna
sesin nefesin,saçlarında savrulmak vardı
zamansız zamanların birinde
seninle yok olmak vardı …lakin,

rüya da kalmak varken,
gün geceye esir,gece gündüze,ben sana...

Mozan-Muharrem Araz
25 kasım 2007