Gün gece Şiiri - Mehmet Yahya Arvas

Kusurlar kabus olup rüyana indiğinde
Bir albüm düşer hafızanın tozlu rafından
Yukarılara
Sahibi;
Tüm güzel sıfatlardan
Betimsiz yalanlardan arınmış
Çirkef heves diyarında
........
Gözlerim;
Gözleri olmuş gidiyor
Adam boyu yalnızlıklar semtine
İzmarit ucunda kalır beddualarım
Baksam gözleri kanar kaç mevsim
........
Buralardan gitmeli
Kindar zamanların çağrışım şairi
Belki yetim belki günahsız
Gayrimeşru çocuklar gibi
........
Ve ben
Yani ahı tutmaz yetimlerin
Hiç sevmedikleri
Yazı hastası deli!
Huzurun hayalini arar oldum
Yedi veren güllere inat
Ki hafızamın tozlu rafından
Bir albüm düştü dün gece
Herkesin kamp kurduğu ufuktan
Biri kaçtı gizlice
Gün gece