Gün’eşim Şiiri - Yusuf Göral

Yarım yamalak susuyorum sana,
Ne de çok kırmıştın beni oysa…
Her ne kadar buruk olsam da,
Vazgeçemiyorum bir türlü gülüşünden.
Sabahları uyanıpta;
Perdeyi her araladığımda,
Zarif bir tebessüm alıyor,
Hafif çukurları olan çehremi.
Ağır ağır ısıtıyorsun alemi gün’eşim.
Gecelerden kalma burukluklar,
Alıp başını gidiyor derinlere.
Senin gülüşünü görüpte,
Kırgın kalmak benim ne haddime.
Ağır ağır ısıtıyorsun alemi gün’eşim.
Can buluyor seninle bedenler,
Derin bir nefes çekiyor gönüller,
Hazırız diyor yaşama sevinci olanlar.
Sen ısıttıkça ısınmak istiyoruz gün’eşim.
Yavaştan bir heyecan sarıyor.
Güzel şeyler neden olmasın?
Karanlık hepten kayboluyor.
Çiçekler bugün neden açmasın?
Sen ısıttıkça ısınmak işitiyoruz gün’eşim.
Belki çiçekler bugün değil ama;
Yarın açar, hafif tenlenmiş yanaklarımda,
Beklemek farz oldu yarım olan yanıma,
Sen can verdin benim sevda tohumuma.
Yüzünü gördükçe filizleniyoruz işte gün’eşim.
İyi güzel yaşıyoruz seninle,
Gelipte tam önümde dikili verdiğinde,
Hafiften kavrulmaya mı başlıyorum ne?
Kıpkırmızı kesiliyor bedenim.
Sözcükler kayboluveriyor.
Sesimi inan ben dahi tanıyamıyorum.
Kavuruldukça kavrulmak istiyorum gün’eşim.
Tenli yanaklarımda boy veriyor,
Endamınla yeşeren çiçekler.
Şehrime bir neşe geliyor,
Sokaklarda top koşturan çocuklar,
Efkarın yerini alan gülümsemeler.
Çayın tadına varamayan ince dudaklar,
Bir de ben, kavurdukça kavrulan ben.
Karartmaya mı ne başladın gün’eşim.
Çiçeklerin boynu secdeye gidiyor.
Çocuklar gene aldırış etmiyor da,
Yaşlı bedenler gölgelere çekiliyor.
Vücudum ise hafiften kararmakta,
Sen kararttıkça kararmak istiyorum gün’eşim.
Korkum kararmaktan değil, asla,
Karanlıktandır olsa olsa,
Zira senin olduğun her anda,
Senle olabilmek büyük lütuf bana.
Gecenin zalim koynuna,
Tutupta beni atma.
Yaktın, kavurdun, kararttın amenna,
Ama bırakıp gitmekte ne?
Sabahı beklemek işkence benedenime.
Sabaha senle başlamanın umudu olmasa,
Geceye nasıl dayanılır sensizlikle.
Gün’eşim yaktın, kavurdun, kararttın,
Her gece tek umudum, yarın,
Senle merhaba diyebileceğim,
Seni düşünüpte uyuyacağım.
Günaydınınla uyanabileceğim sabaların.
Yanıp, kavrulup, kararacağım.
Gün’eşim;
Yak.
Kavur.
Karart…
Ben senin her şeyine razıyım…

Yeter ki yarın tekrar buluşalım…