Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
*
Camlar kırılmadan güya rüya görür; // ve içinde taşıdığın şeyin kavgası için çıkar sessizce, siyahlar giyinmiş gökyüzüne ilkbahar.../
Karanlığında kalır sınırsız- masum ve yalın boşluktaki yıldızlar...
Kendi etini dişler senin için, bir cam katmanı kadar saydam ve de telâşlı kalabalıklar.../
Cam, yıldız ve gurbet sabah sesleriyle, akşamın suskunluğuna çiğnenirler...
Bütün düşünceler zehirli küllerdir!../
// Zehirli küller kötüdür!..
Yüreğinin kaldırımlarında bir kaç adım dahi değildir, senden aldığı yaşama sevinci iri gözlerindeki milyarlarca hatta tüm rakamların ağırlığında...// Cellulea kadardır...
O çokluktaki Cellulea kadar arar.../
İşte o yüzden bu kadar çok sever seni güneş; o nedenden!...
Aynada duvar.../ Duvarda masa gölgesi...
Masada acı tabağı...
Gün/eşim
…ve bir başka yanar yeni gün
bak nasılda kızarmış yüzü/n
terk ederken dün...
az sonra teselliye ay gelir
kimine dede
kimine yar gelir
Sibel Oruç
Güzel bir siir zamani anlatan, güzeldi tebrikler Sibel hanim...
Sevgiler kardeşim.
başarılar sağlıklar...
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta