Nefsinin batımı bu bulutlar arasına girmekte olan ışık....
eskiden olduğu gibi,
sahilde oturup,
yan yana seyredebileceğimiz cinsten değil....
sandalyeleri topladım kıvrılabilen kumların üzerinden,
şemsiyeyi de bıraktım kalbime çakılı mızrak gibi....
hiç başlayamadın düşünürsen,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta