Necdet Arslan

1954 -

ŞİİR

TAKİPÇİ

Gün Dönüşleri

Simsiyah bir akşamın hırpalanmış gölgesinde eriyordu zaman
Sancı yüklü yüreğimle bir hükümlü gibi
Zincire vurulmuş adımlarla bildik yönleri çoğaltırken
‘’Güle güle git’’ bile diyemedin..
Son ayrılışımızdı
Yalnızlığa teslim olduk ikimiz de

Çakıl taşlarıyla bezeli kaldırımlara gözlerimizden düşen
Masum sağanakları bıraktık sadece..

Suların ay ışığıyla oynaştığı saatlerden beri
Sana uzanan yollardan
Özlediğim yüzüne doğru koşuyorum şimdi
Uzayan sessizliğimden kurtulmanın telaşı var içimde.
O gün ayrılırken çoğalan hüznünü
Birkaç saat sonraki vuslatın sevinciyle değiştireceksin

Bu yüzden
Sınırları belli olmayan
Kocaman bir şafak büyüyorken sevdadan yana
İlk sıradan listeye girmiş o şarkının
Notaları dökülüyor dudaklarından
Seslenişlerin geliyor kulaklarıma
Duyuyorum..

İçsel evrenine adadığım buseler
Günün en hareli renkleri gibi bir bir düşerken gül yüzüne
Güneşin ilk parıltısıyla görünen gülüşünü barındırıyor olmalısın
Biriktirdiğim yalnızlıkları geldiğim yollara serperek
Kollarına koşacağımı biliyorsun çünkü

Sana biraz daha yaklaştıkça
Günlerimin üstüne çöken eksikliklerimi
Bir tamamlanış arzusuyla ruhumda çakılı kalan ve
Nice sonra mutluluğuma katık edeceğim nefesini
Gizimin düğmelerini gevşetecek utangaç parmaklarını
Yaşamın kendisi olan kararlı kokularını…
Dilediğimce koklayacağım tenini hissediyorum..

İğne oyalarıyla bezeli bembeyaz örtülerimize dökülecek
En mahrem terlerimizi bırakmayı öylesine...

Necdet Arslan
Kayıt Tarihi : 26.6.2008 01:57:00

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Osman Aktaş

Zaman, başı ve sonu belli olmayan bir kavramı ifade etse de insan yaşamının belli bir diliminde sınırları var. Belli anların başlayışındaki belirsizlik belli bir anda farklı duyguların doğuşuna neden oluyor. Bu andan itibaren o duyguları da kapsayan yeni bir zaman başlıyor gibi. Bunlar şiirleşiyor bazen... ve yenilerine yeni bir zaman ve yeni bir mekân açıyor. 'GÜN DÖNÜŞLERİ' zamanın belli bir kesitini hiç bitmeyecek, unutulmayacak anlara taşırken yaşamın sürekliliğini de gizlerinde 'yollara serpilen' herhangi bir olgu (yalnızlık gibi) ile bir 'koşu' ile taşıyor. Şiirin emekle yoğrulan bir ürün olduğu girişinden sonuna kurulan bağın gücünden anlaşılıyor bir kez daha... Yaşamın kendisini algılamak yaşam ya da zaman için en doğru tanıyı ve tanımlamayı yaptırır insanoğluna... Teşekkürler Sevgili Necdet Hocam.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Gökmen Yılmaz Erdem

Suların ay ışığıyla oynaştığı saatlerden beri
Sana uzanan yollardan
Özlediğim yüzüne doğru koşuyorum şimdi
Uzayan sessizliğimden kurtulmanın telaşı var içimde.
O gün ayrılırken çoğalan hüznünü
Birkaç saat sonraki vuslatın sevinciyle değiştireceksin

***

BU YÜZÜNE YOL ALMALI, AYDINLIK, MAVİ BEYAZ ALANA DEK ÜSTADIM : )

SEVGİYLE NECDET ABİM

Tam Puanımla

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Canan Ereren

Harikulade şiiriniz puanımla kutluyor,antolojime alıyorum,saygılarımla

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Nafi Çelik

.......
Sana biraz daha yaklaştıkça
Günlerimin üstüne çöken eksikliklerimi
Bir tamamlanış arzusuyla ruhumda çakılı kalan ve
Nice sonra mutluluğuma katık edeceğim nefesini
Gizimin düğmelerini gevşetecek utangaç parmaklarını
Yaşamın kendisi olan kararlı kokularını…
Dilediğimce koklayacağım tenini hissediyorum..

İğne oyalarıyla bezeli bembeyaz örtülerimize dökülecek
En mahrem terlerimizi bırakmayı öylesine...

Necdet Arslan

Sevgili şiir dostum;
Böyle içli yazarsanız içimiz daha bir dağlanacak.
Olsun... Acılarla acılarımızı tımar etmeyi öğrendik çoktan beri... Kaleminiz durmasın, yüreğiniz hep sevgi dolsun...

Selam ve hürmetlerimle...
Nafi Çelik

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Mustafa Yılmaz

Kocaman bir şafak büyüyorken sevdadan yana ...

KAÇ ŞAFAK ESKİTTİK,
KAÇ ŞAFAKTA ESKİDİK,
BİR BİLSEN...
BİLSEN Kİ ÖLSEM...

Mustafa yılmaz

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz