Gün doğuyor uzaktan kırılgan pencereme
Zaman bütün hattıyla yüklendi hançereme
Şafak gülüşlü bilge yol veriyor çevreme
Sararken şebnemleri sabahın engin kolu
Bir buse uzanıyor gölgelenmiş çehreme
Gün doğuyor uzaktan uzanan ovalara
Benimse gönlüm engin dalarım hülyalara
Siyah bir tanyerinden dumanlı yaylalara
Bir ümit yeşerirken en içli vadilerden
Hayal içinde hayal yarın ki dünyalara
Gün doğuyor uzaktan gölgem içinde saklı
Hasretin ellerinde vuslat bana yasaklı
Dağlara düşen gölge taraçalı tırnaklı
Bir orman düşünceyle unutur muyum seni?
Gözlerim ışıl ışıl başım ondan meraklı
Gün doğuyor uzaktan zamanı yara yara
Üşümüş yerlerde ki ümidi sara sara
Derin vadi içinde şelaledeki nara
Gönül bahçelerinden uzat bana bir şule
Olsun sevda meşalem güneşlerde gel ara
Gün doğuyor uzaktan bir adım seslenerek
Ümide perde açıp gönlümde hislenerek
Gökkuşağı şeklinde renklerle süslenerek
Sen oldukça ey sevdam! Ümidim var yarına
Çağ geçtikçe yaşarım aşkımla beslenerek
Gün doğuyor uzaktan bir adım seslenerek
13.09.2015
Tarık TORUN
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya
Kayıt Tarihi : 13.10.2015 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gün Doğuyor Uzaktan, bir türlü yakınımıza gelmiyor, benimse hala ümidim var günün yakınlaşacağına siz ne dersiniz dostlar?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!