Ne güneş bilir doğduğunu
Ve ay batmaktadır.
Zaman olur
Koca dünya unutur
Gölgesinde uyuduğum
Şu akasya farkındadır
Hille kenti
Nadir bölgesi
Meyveleri kurumuş
Kenarında ırmağın
Kedersiz gölgesinde
Tertemiz hurmanın
Fışkırmış kan ırmağında
Parçalanmış karnında ölü bebeğinin başı
Iraklı kadın yatmaktadır
İki parmağı arasına
Batan ayı alıp:
Biz yalnız beklerken burada
Tek başına gitmen ne ayıp
Belli ki gecede geleceğin
Yoldaşın olurum ama
Ben artık dönmeyeceğim.
Güneş doğarken haykırmalı
Tehdit etmeli hatta:
En güzel ağacımı kestiniz
Doğmayacağım bir daha.
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)