Gün dağlara doğru yaslanırken
Akşam yorgun düşer karanlıklar üstüne çöker
Bulutlar kızıla gökyüzü küle dönerken
Yalnızlık kollarını açar, ruhumu,bedenimi örter
Kimsesizliğin hüznü ilmik ilmik boynuma geçerken
Bu akşamlar kimsesizleri yüreğinden avlar
Acımasız avcıdır zaman, kanatlarımı kırar
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta