Bakınca gök yüzüne gökler ağlıyor
Sevenler ayrılınca gönül yas bağlıyor
Yarınlarda umut var diye yaşam başlıyor
Oysa benim gönlume neden gün doğmuyor
Güneş yakıp kavursa bile bedenim üşüyor
Aklımdan çıkarsam da olanları yüreğim kanıyor
Bilmem ki bu insanlar neden böyle yapıyor
Hayat hep vuruyor bana, gönlüme gün doğmuyor
Kayıt Tarihi : 4.2.2014 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!