Gün Doğmamıştı Şiiri - Ayten Özgün

Benim aşklarım vardı,su katılmamış,
El değmemiş,bakir tertemiz.
Kopardılar benden bir akşam üstü,
Ne sabahı gördüm ,nede güneşi.

Duygularım vardı,narin'mi narin,
Sabah yelinden ,daha da serin.
Kıskandı hoyrat rüzgârlar ,esip geçtiler,
Yerle bir ettiler,gün doğmamıştı.

Benimde gerçeklerim vardı,
Kaynaklardan akan ,billur su gibi.
Gecenin karanlığında zehirlediler,
Sabahı görmeden,güneş doğmadan.

Umutlarım vardı her insan gibi,
Hepsi birer,birer yok olup gitti.
San'ki hayal gibi,san'ki düş gibi,
Aldılar benden hayallerimi,
Ne sabahı gördüm,nede güneşi.

Ayten Özgün