Gün Doğarken Şiiri - Seyit Burhaneddin K ...

Yine gün doğuyor
Gün dediğime bakmayın
Ortada bir alaca karanlık
Sadece yüreklerdeki dertleri uyandırıyor
Herkeste anlamsız bir telaş anlamsız bir koşuşturmaca
Oysa içimde masum bir çocuk ağlıyor
İstekleri de o kadar çok ki
Kalan zamanım yeter mi bilmiyorum
Baharlar ömrüme küsmüş
Zemheri ayazı yüreğimi donduruyor
Yüreğimde hasret hüzün efkâr isyan etmiş kıyama duruyor
Her yüzde bir maske
Gelen dost mu düşman mı çözemiyorum
Herkes bir muamma bir bilmece
Artık bulmaca çözmekten yoruldum
Kimseyi anlamaya da çalışmıyorum
Uzun vadeli planlarım yok artık
Hayatı gelişine yaşıyorum
Çünkü artık sonumu görebiliyorum...

Bazen anı yaşayarak da mutlu olabiliyormuş insan
İçimden geldiği gibi
Kimseden bir beklentim olmadan
Kimseyi anlamaya çalışmadan yaşıyorum
Herkeste bir yarın kaygısı
Oysa bilselerdi yarına uyanamayacaklarını
Anlamanın anlamsızlığını anlayacaklardı...

©
27 Aralık 2024
08:34