Gün bugün Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

bugün ömrüme sensizliğin ilk oltası atıldığı
hasretime mahkum olup çırpındığım
özlemlerimle yetinip yok olduğum
gün bu gün
ilk defa ayrılığın idam sehpasına bağlandığım
anıları sensizliğin bataklığına düşürdüğüm
yarınlarımı hayallerimi yalnızlığın can çekişmesine bıraktığım
gün bu gün
sensizliğin mürekkebini kalemime döktüğüm
şarkıların nakaratlarına sensizliği eklediğim
yüreğimdeki aşk sancının perizini bozduğum
gün bu gün
yazdığım şiirlerdeki seni sildiğim
dudağımdaki dökülen kelimelere kibrit çakıp yaktığım
yüreğimdeki gizlediğim yerden çıkarıp sensizliği
çırılçıplak soyduğum
gün bu gün
Sensizliği rüyalarımın mavi dalgalarına boğuşturduğum
Yorgun hüzünlerimi seher vaktinde sensizliğin doğumuna saldığım
Sensizliğin kabuslarına beyaz kelebekleri saldığım uçurduğum
Gün bu gün
Sensizliğin kefenine sarılıp mutlu olmanın ölümüne gitmenin
Zamansız ca vakitler gelmenin sesizce sensizliğnle gitmenin
Delice sabırsızca son kadehle kendinden geçercesine
Uçarcasına yaşarcasına hatta doğrusu
Kakhkaha ile ölüme varlığınla yokluğunla sınava çekilircesine
Yazdığın şiirlerinin sonuna noktayı koyarcasına ölüme gidildiği
Gün bu gün