Gün bizim Şiiri - Nedim Uçar

Pusu kurmuş karanlığın ardında,
Bir umutla dağlar aşan can bizim.
Kadir bilmez insanların yurdunda,
Kör kurşunla yere düşen kan bizim.

Asırlardır barbar diye işlenen,
Sınırlarda saygısızca dışlanan,
Uykusunda kundaklanıp haşlanan,
Kor alevle yanıp pişen ten bizim.

Yalnızlığın çıkmasında bir hüzün,
Feryatlara faydası yok her sözün,
Yeter artık bu sorunu tez çözün,
Vatanından dışa taşan han bizim.

Kırk yıl önce girdik gelmez sıraya,
Dostlar ile benlik girdi araya,
Bu gidişle istikamet nereye,
Pusulada fikri şaşan yön bizim.

Çağlar boyu bozulmadı özümüz,
Hurafeden açılmadı gözümüz,
Kendimize geçmez oldu sözümüz,
Üç kıtaya el uzatan dün bizim.

Kalkınmanın ilk adımı çalışmak,
İnsan gibi yaşamaya alışmak,
Düşüncede bir noktada buluşmak,
Haydi, gençler hep birlikte gün bizim.