Gün bitti dağıldı herkes, kalbim yine se ...

Çekildi gün, başladı bir hüzün
Ey yar aşkın yüreğimde niye yaşatır ki efkârı sökün sökün
Bilmediğim bir mahrem el dokunuyor ruhumun mahzun şafaklarına
Ne kadar yalnız kalsam da ben, ne olur sen yinede gönül sağanağında hicran yaşama
Issız sokaklar, kapanan ufukların sineme zerk eden sancıyı umutların sesinden olsun
Haydi durma halinde tereddüdü bulundurma aşkı bir nebze süruru muhabbetle kokla