Gün Bitmeden Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bir serin ikindi güneşi altında
Yine durgun sulara düştü hayalin,
Yine saçların sırmalaştı,
Yine yüzün sedeflendi,
Hüznümü arttırdı çevrene düşen gölgeler yine,
Çilelerim olgunlaştı hevenk hevenk dallarda,
Bir azaldıkça bin artıyor acılarım
Sularda.
Sular şimdi serin midir? Bilemiyorum,
Dokunamıyor, değemiyorum hayalin silinir diye,
Nasibime bir bakabilmek, bir görebilmek kalmış işte,
Kırılası camlar arkasından bakarcasına
Ve dualar edebilmek güneşin olduğu yerde durmasına,
Aldırış-maldırış etmemek hay-huyuna yaşamın,
Kadere inat, cömertliğine sığınabilmek
Akşamın.

Sarı solgun ışıklaryazldızlamakla meşgul hayalini,
Hayalin yine altınlar kuşanmakta,
Sular pırıl pırıl yanmakta,
Elinden çekip seni yakınlarıma getirmiş doğa,
Az da olsa silip bir yana atmış acılarımı,
Sulara içimden yolcu etmek istiyorum
Canımı.

Varsın değişsin tablo, değişebildiğince,
Ben seni öyle de yaşatırım içimde, anam-babam,
Öyle de severim elim-kolum değmeden,
Yeter ki; gel sığın yüreğime
Gün
Bitmeden.

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 27-28/100)