Aşk beyazı bakmalarımdı
yaşamakların koyu renklerine
gölgeler düşüren
ve ben her gün bitiminde
peşinde koştum
çarpıldım, çark ettim
kılıçtan geçirdim
mısraladım manikledim
yinede yetişemedim
gölgelerime
köknar endamınca
derinlerdeydi köklerim
tüm yaşlı ruhlar gibi
çekip almak kıvanmak ister
kılıç ister kın ister
sırp sındığı mercidabık kosova
bazen de sen ister
kıvanmam için
yine de bunu
bilmemelisin
bir cana dokundum dün gece
üşüdü ruhum, ruhumu ter bastı
bakışları aşk beyazı
değdi en mahrem beyin hücrelerime
neden dedim
bir açıklama,
bir ulak bekledim
neden, neden yazılmaz hala
bu satırlar
gölgeler kitabına
camda haleler var
kefiyeler, sıla düşleri
dikkatli bakarsan göreceğin
keşaneler var viraneler
hatta kandiller
camda haleler
birleşip ruhumu çizer
Sucuklu bir lokomotifdir oysa
benim ruhum
uzaklara götürür değdiklerini
kaçmak gerekir insanlardan tattığında
gelenekseldir yavaş hareket eder
hızla tüketilir
sucuklu bir lokomotifdir
benim ruhum
sosyal demokrat bir titizlikle bakarken mazime
mistik anılardı beğendiğim
jimnastik coğrafya felsefe
değil, ayıplanacak tecrübeleri seçtim
ayıplı bir hayattı
homo sapiens olmak
faturası budur
irsaliyesi imzalı bir bütünlükle taşıdığımız düşler
belgelendi ve ödendi
aşk beyazı bakışlarımız yasaklıydı
sözlerimize kaldı dünya
öyküm
başlangıcı, serimi, sonucu
kaynakçası
olmayan rakamlardan seçildi
buyurmam için, ki
buyurdum:
iş bu buyurudan sonra
sonuçlar önünde gidecektir
nedenlerin
nedensiz yaşamalarla ödüllendirilecek
bir keyfiyettir bu
...ve tarih
...ve imza hanesi
sonuçsuz kalmış nedenleri
evlendirme dairesi
yav, madem öyle
söyleyelim polise
bir suç beğensin hepimiz için
suç ortağı olalım
homo sapiens olmaktan gayrı bir suç
büyük ve değerli
ve nedensiz
olanaksız duygularla ödensin
bu sonuç
senden ayrılma nedenim
bilmemendir gizli kardinali
hatta hakasyadaki zencefil
bile umurumda değil
saymıyorum
günbatımı düşlerini planktonların
oysa yakamozlar gördün sen sadece
gördün ama her rengi gözlerinle
aşk beyazıydı benimkiler
kahverengi değildi
suç yoktu kadın cinsinde
ne çok kadın sevdim
ne çok gece
kara değdi kızıl kahverengi
ne çok gece için için
bulut aradım karanlıkta
aşk beyazı bakmalarım
için
vizigotları merak ediyorum
kızgınım dorlara lemurya ya
neden, neden seviniyor içim
her yenilgimde
neodantal bir hüzünle
bahaneler de üretemiyorum
kaybolan aşklar için
için için seviniyorum neden
ve ne için?
hey gidi 1815 tarihli ayıbalığı dişleri
1890 lardan teneke kalemliğim
17 teşrin-i evvel binikiyüzsekseniki
vakanüvis notları
çin yazısı için kalemlik
birde, kobra yılanı
(hint unutulmamalı)
yetmiyorsunuz
aşk beyazı gözlerime
ruhum sizden bile yaşlı
ve artık son verebilirim
günbatımı
(18/09/2002 17: 40)
İsmail Erkan TolayKayıt Tarihi : 9.11.2002 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!