Toplum boşun içinde bomboş...
Kalabalıklar içinde yalnızım!
Kavramların içi boşaltılmış,
yüce Ülkülerin kutsaliyeti çalınmış
sokak fahişelerince kirletilmiş
ırkımın mahremiyeti!
Devlet baba hizmet adabını yitirip
zillet çarkına dönmüş...
İman mabedleri boş,
yaşlı birkaç adamdan mukabil.
Bu boşların boşluğunda
biz nerede olmalıyız?
Meylimiz Hakk'tan yana olmalıyken
haklı kim-ya da nerede?
Çatlıyor sabır taşım...
Nerede
hangiçağda
kimim ben?
Kayıt Tarihi : 9.6.2009 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!