Gün Be Gün Şiiri - Bilal Özcan

Ben mi yaşadım; bunca geçip giden zamanı,
Ellerim bomboş, ellerinde ellerim hanı,
Ey can-ı canan! Gün sayıyorum gün, gün be gün,
Terki diyar eylemek için sensiz cihanı.

Sensiz yaşamak varmış, yaşadım bunca sene,
Hasretin yapıştı, simde ki canda tene,
Ey can-ı canan! Gün sayıyorum gün, gün be gün,
Vuslat-ı murat diye kavuşacağım güne.

Diyarı gurbette diyar diyar hep seni gezdim,
Gülşen gahın gülerinde kokularını sezdim,
Ey can-ı canan! Gün sayıyorum gün, gün be gün,
Sensizlik yükmüş meğer, taşıdığım yükten bezdim.

Yel kavruğu, ateş yanığı sürgünüm sürgün,
Umut u hayal ki an be an beklediğim gün,
Ey can-ı canan! Gün sayıyorum gün, gün be gün,
Kavuştuğum gün, günse; doğduğum gündür, gün.

GÜN BE GÜN

Ben mi yaşadım, bunca geçip giden zamanı.?
Bomboş kaldı ellerim, ellerin maziyi unutalı.
Ey can-ı canan, gün sayıyorum gün be gün.
Terk-i diyar eyletme bana, bu sensiz cihanı.

Hasretin yapışmışken, simde ki canda tene.
Yetmedi mi, sensiz yaşadığım bunca sene.?
Ey can-ı canan, gün sayıyorum gün be gün.
Vuslat-ı murat diye, sana kavuşma ümidiyle.

Gurbet elde bitse de ömür, seni hep özledim.
Her gülşengahın gülünden, kokularını derdim.
Ey can-ı cananım, gün sayıyorum gün be gün.
Sensizlik pek müşgülmüş, sevdimde öğrendim....................Nusret AKBAYIR