Seni andım gene bu akşam gün batıyor burada
Sobanın yanında çayımı içerken
Yaktım sigaramı ateşi bendim dumanı sen
Yoksun şimdi yanımda senin yerine yastığıma sarıldım Kulaklarım çınladı gene titrer yüreğim özledim seni can Aşkımsın benim sen bu kelimeyi yazmaya kork sanda
Bu asi kız yazar işte neyine güveniyorsun dersen
Ruhumdaki kalbimdeki içimi titreten sevgime
Koca dünya karşı gelse yollar uzadıkça uzasa
Silerim mesafeleri yıkarım tapuları sen gelmesen de
Ben yaşar ve yaşatırım sensizliğe inat
Seninle dolaşırım sokaklarda avuçlarımda resmin gözlerimde Gözlerin eskiden yolda yürürken sağa sola bakardım şimdi Sadece kaldırım taşlarına bakıyorum aklımda sen
Şimdi daha iyi anlıyorum aşkın kaldırım taşlarının bile Güzelleştirdiğini Öyle sine huzurluyum ki bir tanem
Bakmasın senden başka iki göz bana
Yasakladım gözlerime başkalarına bakmayı
Giymek istediğim o gelinlik hala duvarda asılı
Gelinin olmaya cam sende damadım
Aşkınla ölesiye dolup taşıyorum ki
Yanımda olmadığın halde bu kadar titrerken yüreğim demeki Yanımda olsan dururdu bu deli kalbim
İzi kalsa da dudaklarımın resminde
Aşkımın mührünü kilidini gizledim isminde
Sen uzak diyarlarda gezsen de
Ben hala sendeyim sen bunu bilmesen de
Bu kız asi senin nazar boncuğun
Seni çok seviyorum çocukların dediği gibi
Hemde bissüürü
Kayıt Tarihi : 18.10.2008 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
elektirikler kesilmişti kontürüm yoktu ve salonumda sobanın yanında oturup çay içerken gün batımını izlerken masada duran kalem kağıtı gördüm aşkıma sesimle söylemek istediiyim şeyleri söyleyemezdim çok uzaktaydı oysa sevenler için mesafeler olmaz biliyorrum benım kalemın kağıdım vardı aşkımı sevdiyimi söylemek için bu yeterdı bende bu satırları yazdım
Siir hikaye kısmına kayıt edılmış yenıden bır bakıverseniz iyi olur selamlar
TÜM YORUMLAR (2)