Gün Batımları Şiiri - Raziye Sayaslan

Bulutları seyrediyorum öylesine,

Yumuşacık, güneşin kızıllığında

Tül beyazı ışıklarda yıkanıyorum.

Gözümde eskilerin bir resmi,

Hafızamda yeri dolmamış anılar

Duygularım birden toz oluyor,

Bir damla yaş yanağımı ıslatıyor.

Doruklarındayken bir dağın

Veya bir ağaç gölgesinin altında,

Yalnızca seni düşlüyorum.

Şimdi güneşin batışını izlemek varken seninle,

Senden uzakta olmanın acısını

Kendimce, öylesine düşünüyorum.

Omuzlarında ağlamanın rahatlığını,

Derdimi sana dökmenin hafifliğini,

Hiç yaşanmamışcasına özlemek benimkisi.

Bilmediğim duygular içinde,

Seni işitiyor, seninle doluyorum.

Tüm evlerin ışıkları yanmış,

Kuşluk vaktinin son demleri,

Hatırlıyorum yine bir gün batımı sessizleştiğimizi,

Güneşin en mahremimize tanık olduğunu,

Dizelerde seni aramanın bana nasıl koyduğunu,

Zamanın bizden götürdüklerini anımsayınca mahvolduğumu

Sana yine bir gün batımında söylüyorum.