Bir sevdayı koydun kuşun gönlüne
Kanatlandı uçtu, kayboldu gitti
Neleri kaybettin gün batımında
Neşe, huzur hepsi tükendi bitti.
Günbatımı bürünürken kızıla
Bulutlaqr ağladı, dağlar üzüldü
Bu gidiş başlangıç oldu yarına
Yarınlar da yarınlara süzüldü.
Sanki gün batımı, zalim avcıya
Vurulan ceylandı, kanı dökülen
Dağları aşmaya gücü yetmeyen
Yıkılarak düşen boynu bükülen.
Sonra, göçüp gitma vakti gelince
Solan gün rengini bir güle verdi
Biz sevdayı masallarda ararken
Gün battı geceler murata erdi.
Kayıt Tarihi : 21.8.2006 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!