Gün Batımında Bir Güldü Şiiri - Yusuf Sö ...

Yine aynı masaya oturdum.
Sahilde, Gazipaşa da..
Önümden gelip geçen insanlar vardı
Ellerini bir birleriyle birleştirip
Gözlerini gün batımında,
Denizin en duygusal yeriyle kavuşturmuşlar.
Onlar için anlamı farklıydı bunun.
Hepimiz aynı yerdeydik.
Lakin ben farklı bir yerde kavuşup,
Onunla orada yaşıyordum.
Gün batımında,
Dolup dolup taşıyordum..
Dinliyorlar dı!
Anlamıyorlar dı!
Çünkü hepsi aşka bir sınır çizmişti.
Gözlerim taşıyordu,
Ben bunlara şaşıyordum...
Temmuz sıcağında yanan bedenim
Bir an olsun serinlemişti.
Akşam olmuştu.
Ben hâlâ aynı masadaydım.
İnsanlar gelip geçmeye devam ediyorlardı.
Gözlerim bir an kamaşır gibi oldu.
Biraz ileriye baktım.
Bi kez daha baktım.
Gördüğüme inanamadım,
Oydu.
Onca zamandır beklediğim insan nihayet gelmişti.
Görüyordum.
Hafif bir rüzgarla sallanıyordu elbisesi.
Gözleri bana doğru
Gel der gibi bakıyordu.
Çayım daha bitmemişti oysa
Masadan doğrulur gibi oldum.
Kalktım.
Onu gördüm, ardına denizin sesini de almıştı.
Gazipaşa da ılık bir temmuz akşamında
kavuşacağımı umarak
Ona doğru yürüdüm.
Alacakaranlıktı.
Çimlerin üzerinde yalınayaktım
Terliğimi giymeyi unutmuştum bile...
Birkaç adım attım
Biraz başım döndü
Gözlerim yeniden kararır gibi oldu.
Sonra ona döndüm!
Baktım,
Bir daha baktım...
yoktu.
Gitmiş olamazdı.
O bir kere geldiyse gitmezdi.
Bulunduğu yere gittim
Palmiye ağacını
Ve dibinden ona vuran yeşil ışığı gördüm.
Bir an ağlamak geldi.
Susmak ta.
Sarılmak geldi en çok ta.
Açtım ellerimi
Sarıldım palmiye ağacına.
Öyle içten
öyle gerçekti ki
Ve de öyle 'O' gibiydi ki..
Biraz sarıldım, biraz da ağladım sanırım.
Sonra döndüm masama.
Çayım çoktan soğumuştu.
Yeniden oturmak gelmedi içimden
Yürüdüm,
Gitmek için yola koyuldum.
Gittim belki ama
İçimden çok şey bıraktım o masada
O sahilde
Gazipaşa da....
Her neyse
Gün batımını izlemek iyidir
Aynı masada oturmakta,
Düşüncelere dalmakta,
Karşılıksız sevmekte,
Hepsinden öte gitmekte.
Hepsinden öte,
Gitmekte...

Gazipaşa - Temmuz 2017