seni bir gün batımı kızıllığında sevdim
ve bir sabah aydınlığında kaybettim
sen benim deniz ortasında yakalandığım bir fırtınada
sığındığım limandın
sen benim dağım nehirim denizimdin
sen benim şehir kalabalığından sıkılıp geldiğim
doğal bir köydün
hiç bozulmamış telefonsuz elektiriksiz
keşke seni hiç sevmeseydim
seni bir gün batımı sevdim
tüm duygularımla battı güneş
sen şehirlerden daha kalabalık çıktın
ve çağdaşlığın azizliğine uğramış
bir köy gibiydin
keşke seni hiç sevmesydim
hiç görmeseydim batan günü
Kayıt Tarihi : 13.5.2002 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!