Gün Batımına Şiiri - Ozan Efe

gün batımına
ezildi üzümleri
güne batmayan
tutunmayan elleri

yakışan sevi
gölgeleniyor muydu
erinemeyen
özgürlüğün dalları

dağlara serdi
yeşilinden karaya
kırmızı şakır
güle dolan alları

derinleşirken
alında çizgilerin
yüreğe serper
seher solur yelleri

söze dolardı
mırıldanır dalardı
kucağında gök
ayağında çulları

kurduğu düşle
ardı arkası gelir
hecelediği
güne doğar çiyleri

310110-5denizli