Gün batımı yüreğin…
Gönlümün mavi sonsuzluğuna
Aşkın kanadı olup, uçar mısın?
Ruhumun dinmeyen açlığına,
Sevgi nehrinden akar mısın?
Umutlarıma can verip, sular mısın?
Yüreğinin kapısını aralar mısın?
Gözlerime bakıpta hislerini,
Bakışlarından, bakışıma salar mısın?
Sen öyle bir nefes oldun ki; canımın…
Hayat kıskandı inan bu ömrümü,
Tenimde saklanan, suskun sevdamın,
Sokul da çözülsün kör düğümü…
Serpilir diktiğim emekler, zamanda
Koklarım mutluluğun tadını varlığında
Koylarına sokulan hislerimin durağında,
Gün batımı yüreğin, bakışlarıma düşer.
Oktay ÇEKAL
31.08.2015-11.56
Kayıt Tarihi : 6.10.2015 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!