Çok değil daha on dakika önce
Güneşin batışını izlerken yalnızlığımla,
Senin güzel sesini duymak istedim
Çoktan hazırmış telefona uzandı ellerim.
Ve arayıp ta konuşurken seninle
O tatlı sesin yankılanırken kulağımda,
Güneş kayboldu ufukta ama sesini duymuştum
İnanki ben bununla bile çok mutlu olmuştum.
Ardından gözlerimi gökyüzüne çevirdim
Hilal bir ay sanki beni seyrediyordu,
Ona bakarken tekrar seni düşündüm
Onda senin gülümseyen yüzünü gördüm.
Akşam olunca sende dikkatli bak
Eğer ay varsa gökyüzünde sana bakan,
Bende mutlaka seni görüyor olacağım
Ay'ın ışıklarıyla sana sevgimi yollayacağım....
31.05.2006
Mehmet SoykırlıKayıt Tarihi : 31.5.2006 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!