Gün Batımı Kızılı Şiiri - Özdemir Aydın 2

Okumaya doyamadık ama,
Hep hikayeler var, sonu hüzün.
Sevemedik ki, sonları olmayan geceleri.
Anlamadık, nereye bu sevdalar.
Coşan kıpırtılar, bi susun,
daha yudum bitmedi.
Hele bi gelsin ağdalı nağmeler ;
Şu göğsümü yırtıp baksan,
Dikenler hangi güldendir.
Papatya sarısı entarili
Göğ gözlü,
Çingene bakışlılar,
Yürüyüşü ;
Savrulurken günbatımının boynu bükük kızılına,
Rengini sürüyorum ahenkle, fırçayla tuvalıma,
Saç uçlarına.
Doluyor bulutlar çevlikten,
gümüşi renge dönüyor.
Serinliklerini taşıyor,
Diz çöküyorum her esişine,
Dudak çatlağıma düşen her damlaya.
Avuç avuç direniyorum,
Suskunluğuna,
Siz sustukça, ben şair oluyorum.
Şu sırtımı bir açıp baksan,
Kaç hançer saplıdır.
Yaklaşsam ;
Daha yudum bitmedi,
Darmadağınım,
Nefesim şarap kokar,
Benden uzak durun, yalvarırım, derken,
Bir de açmaz mı mor menekşe,
Şakıyan gülbeyaz kadınlar.