Gün Batımı Şiiri - Nurullah Aydın

Gün batımında buldum seni
Uzun zamandır düşlediğim sevgili
Güneşin denize düşürdüğü kızıllıkta buldum
O günden beri içimdesin
Çıkıversen bitecekmişim gibi

Sarı saçlarının pırıltısı
Ve gözlerinin saçtığı sevgi ışıltısı
Çevirdi beni karanlık yolumdan
Yeniden umudu canlandırdın yüreğimde
İlk defa sevecekmişim gibi

Söyle ne olur, anlat bana sevgiyi
Bir ışık sezeyim bana seslenişlerinde
Yüreğinde dinlendireyim, yorgun yüreğimi
Sevginin yüceliğini yaşayalım birlikte
Dillere destan olmuş aşklar gibi

Kırmamalı gönlümüz, birbirimizi
Daima tazelemeliyiz sevgimizi her günbatımında
Gizli ve nankör olmamalı, sadakati yaşamalıyız sevdamızda
Hayallerimi ve yarınlarımı bulabilmeliyim sende
Tıpkı senin bende bulmanı istediğim gibi

Gün batımında tutmalıyım ellerinden
Mutluluğa götürmeliyim seni
Yüzündeki ufak bir tebessüm için çabalamalıyım
Yaşadığımız her anın rotası sevda olmalı
Ölümsüzleşmeli duygularımız, unutulmayanlar gibi

Nurullah AYDIN-24/08/01