Gurubun son raksı bu, gök kızıl gün bitiyor
İçimde damla damla suskunluk birikiyor
Secdeye inmiş başım, avuçlarım toprakta
Akşamın aksi suda kızıl kızıl yanmakta
Ufkun son sahnesi bu, gümüş kanatlı kuşlar
Göklere inen perde, bakır rengi bulutlar
Bir melâl depremi bu, dağılıyor düşlerim
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta