Şunun şurası, ne kaldı şafağa,
Gece biter de, kar yağar şakağa.
Bu koşuşturma, doyumsuzluk niye,
İşte sinsice, dönüyor saniye.
Ah görmezmiyim, kuruyan yaprağı,
Dalım tutmuyor, özledim toprağı.
Takma yüzüne, gani maskesini,
Dinle kaygısız, kuşların hu sesini.
Sen bilir misin, güller kırmızıdır?
Yoksa ışığın, hayat hep sızıdır.
Sen koşar mısın, yollarında yarin?
Tek ayakla mı, yürekler hep narin?
Hayat ne güzel,ah o günbatımı,
Bir kalp nakli, ve hayatın batımı.
En zengin benim, çünkü nefes aldım,
Ve en mutlusu, bir çocukluk çaldım.
En bilge benim, zamanı anladım,
Ve en güzeli, aynaları sakladım.
En cömert benim, güldüm hesapsızca,
Ve en ustası, sevgi ektim arsızca.
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve en mutlusu, bir çocukluk çaldım.
En bilge benim, zamanı anladım,
Ve en güzeli, aynaları sakladım.
En cömert benim, güldüm hesapsızca,
Ve en ustası, sevgi ektim arsızca.
çok güzeldi...saygılar
TÜM YORUMLAR (5)