Gün Batımı Şiiri - Fethi Akın

Kızılın koynunda uykuya dalar gökyüzü,
Gözlerim takılır eriyen renklere.
Bir veda seremonisi sanki her akşam,
Gün, sessizce eğilir gecenin önünde.

Ufuk çizgisinde soluk bir yalnızlık,
Serin rüzgar saçlarımı okşar usulca.
Her gün batımı, eski bir hatıra gibi
Sızar içime, kırılgan bir sızıyla.

Gölgeler uzar, sessizlik ağırlaşır,
Kalbimde eski şarkılar yankılanır.
Bir ömrün eksilen dakikaları gibi
Her batışta biraz daha eksilirim.

Ve gece gelir, yıldızlar susar,
Ay, ince bir teselli olur karanlıkta.
Gün batımının hüznüyle anlarım ki:
Her son, yeni bir yalnızlığa açılan kapı.
22.04.2014-Fethi Akın