Gün Batımı Şiiri - Bolat Ünsal

Sonbaharın hırçın rüzgârları,
Eser gökyüzünden gün batımı.
Düşer sarı yapraklar bir bir
Dökülür ömrümüzden.

Hüzünler, bir çığ gibi örter.
Tutuşur, yanarsın gün batımı.
Haykırmak istersin isyankâr,
Oysa bir şeyler düğümlenir,
Geçmez olur boğazından.

Ağlamak istersin, çığlık çığlığa.
Duymazsın hıçkırıklarını,
Erir tükenir biter,
Yiter kaybolur gidersin
Asi bir sevginin elinde
Yiter kaybolur gidersin,
Uzaklaşan hayalin peşinde

Zamanın son noktasındayız,
Saatler bitiyor şimdi.
Efkârlı bir şarkı çalınıyor,
Yosun kokulu kumsal meyhanesinde.
Buram buram hasret,
Özlem tüter nağmelerinde.
Sürüklenir savrulur gidersin
Bir martının kanatlarında

Dertleştiğin hırçın dalgalar;
Çarpar yüreğin gibi, kayalara.
Olur paramparça.
Gün batımı kuşlar öter.
Lacivert in kızıla, kızılın siyaha,
Siyahınsa, geceye karıştığı yerde

Bir martı öter gün batımı,
Gittiğin rıhtımda.
Deniz fenerinin ışıkları,
Karışırken geceye usulca
Yıldızlar suya düşer.
Denizin gökyüzüne,
Gökyüzünün, Akdeniz e karıştığı yerde.

Kaybolur, tükenir gidersin,
Biten sevgilerin ufkunda
Kaybolur tükenir gidersin,
Denizin, kızıl gurubu,
Yutup yok ettiği yerde.

Kaybolur tükenir gidersin,
Yüreğimde, gün batımı
Gün batımı.

Bolat Ünsal / Hüzün Burcu 2001