Gün Batımı Şiiri - Zeynel Kuday

Habersiz mevsimlerin, günlerin geçişinden,
Yolları süpürürken bir çöpçü gibi rüzgâr,
Güneşin ölümüne ağıt yakarken kuşlar,
Bir gölge kadar silik, evine dön işinden.

İşte tek başınasın kitapların ve kendin.
Körelen hafızanı bilerken gün batımı,
Şehre tatlı rüyalar dilerken gün batımı,
İşte tek başınasın azapların ve kendin.

Eski bir sandalye çek pencere kenarına.
Dalarken bakışların sokak lambalarına,
Yaşanmamış yılları, yiten gençliğini an.

Başın avuçlarında düşün sabaha kadar.
Ve bir mısra dökülsün titrek dudaklarından,
De ki- ‘’Hatıraların mahşeridir sonbahar.’’

(2019)