Gün Batımı Şiiri - Hüseyin Ülkü Korkmaz

Hayâlle gerçek arasında gidip gelirken saatler,
Güneş veda ederken tüm sahillere,
Ve dağların ardından kaybolan şehirlerin sessizliği gibi,
Bir hüzün sarar içten içe benliğimi...
Her gün batımı bir vedadır;
Gözlerden yaşların ayrıldığı gibi kaybolur gider ışıklar,
Yavaş,yavaş ruhumuzu sarar akşamın hüznü,
Eğer şansımız varsa belkide ay doğar...
Hiç alışamadaım vedalara,
Akşamların ıssız karanlığına,
Yine bir şarkı var dilimde,
Günbatımı,sen ve sonbahar...