Güneşe veda ederken,
Kızıl renge bürünen buluta bak!
Batmadan güneş,
Hilâl kendini gösterirken,
Sessiz çığlığınla sen de,
Maziye bak!
Tepenin ardından kaybolurken,
Sanki bir veda busesi.
Her gün ayni ahenk oluşurken,
Sonsuzlukta akşamlar,
Küçücük bir zaman katresi.
Köşebaşında insanlar konuşurken,
Ne garip,
Hiçbiri semaya bakmıyor.
Zamana koyduğu takvimle avunurken,
Her gün batımı bir vaaz.
Oysa her insan biliyor ki,
Zaman geri akmıyor.
Hakikat insana çığlık atarken,
Yangın yerinde,
Nice gönüller...
Akşam gelip gün batarken,
Acaba söyleyen var mı?
“Bugün de ziyandayız”
Diyen diller!
Kayıt Tarihi : 16.6.2011 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygımla...
Anlam yüklü değerli paylaşımınızı ve kaleminizi kutluyorum. ..+..+.. Saygı ve sevgi ile kalın.
Yangın yerinde,
Nice gönüller...
Akşam gelip gün batarken,
Acaba söyleyen var mı?
“Bugün de ziyandayız”
Diyen diller!.....
adina farkindalik diyorum ben sabaha cikisimizi aksama kavusmamizi bir tomurcugun acilmasini gulun kokusunu dogus gibi bir gun yok olunacagimizi.....hayati farketmek ve ona gore yasamak ve sukretmek.....tesekkurler jale hanim sevgiyle
TÜM YORUMLAR (7)