Gün batarken Şiiri - Latif Gökdağ

Gün batarken tek başıma
Dağlarda geziyorum
Bir yusufçuk konuyor omuzlarıma
Kendi kendime ıslık çalıyorum
Ardımda ayak izleri
Önümde derin uçurum
Aşağıda usulca akan ırmağa
Küçük küçük taş atıyorum

Yağmur,dolu ve kar
Güneşli havalarda
Yalın ayak gezer bulutlar
Ay,yakamoz ve küçük pınar
Hep aynı yöne gider
Pusulasız tohumlar
Ne nasırlı el ne kazma ne kürek
Tazecik bir filize yenilir
Maden pişiren toprak

Çınar duldasında uyuyakaldım
Üzerime doğmuş eleğimsağma
Esrik dünyada oyuna dalmışım
Ağulu ot kalmış topal kuzuya