Gün batarken Şiiri - Osman Onuktav

Ufka daldı gözlerim yokluğunu arıyor
Kumda kalan izini izledim gün batarken
Hüzünlerim birikti benliğimi sarıyor
Ruhumda ki hasleti gizledim gün batarken

Batınca kızıl güneş uydum onun rengine
Yakamozlar dans etti kapıldım ahengine
Bir ses duydum uzaktan ‘’aç yelkenin engine’’
Demir attım sahile gözledim gün batarken

Bir karartı göründü çatıldı kara kaşlar
Git gide derinleşti baktım ki koca taşlar
Nemlendi duygularım birikti gözde yaşlar
Akıttım yüreğime közledim gün batarken

Ömrümün geçti yazı geldi şimdi sonbahar
Mevsim kışa dayandı lapa lapa yağdı kar
Zemheride dolsam da, hâla bir umudum var
O sıcacık tenini özledim gün batarken

Kalktım şöyle tur attım çizdim çevrem de zikzak
Adını yazdım kuma dalga vurdu sildi bak
Kafkasi otur hele dolaşma aylak aylak
Kanayan her yaramı tuzladım gün batarken

Osman Onuktav
Kafkasi

Dost kalemler.

Güneşin şavkı düştü, gökteki yıldızlara
Can canandan ayrıldı, garibim bahtım kara
Bulutlar savaşıyor, gökyüzü atar nar'a
Yüreğe ateş düştü, yanarım gün batarken...Bülent ARKAN

Solgun donuk bir tende, ruhun acı gülüşü
Işığını kaybetmiş, gözlerde yorgun düşü
Şarkılar acılaşır, şiirler öksüz kalır
Gecenin soğuk yüzü, iner akşam dönüşü… Zeybek hoca