Akşamüstü gözlerim kararan güne baktı
Akşamüstü olurken vakit dünkü zamandı
Uzatsam ellerimi güneşi tutacaktı
Oysa o utandı, kızardı akşama aktı
Akşamüstü hislerim hüzünle dalgalandı
Tam da o an renklerin kararsız kaldığı andı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla