Gün Batarken Şiiri - Soner Demirez

Bir çizik daha attim kalbime...
Senden uzak geçen hergün yaptigim gibi,
Kavusacagimiz güne safak sayiyorum...
Gün bitmeden ben bitiyorum hergün, Gün Batarken

Içimde firtinalar kopuyor, özlemin büyüyor içimde,
Tusunamiler kapliyor yüregimi...
Karadenizin hoyrat dalgalarini tasiyorum içimde.
Gün batarken sahile vuran dalgalarda ariyorum seni...

Yoklugunda denizler çiziyorum kendime...
Siirler yaziyorum kendimce sana dair
Ama yoklugunun yerini doldurmuyor hiçbiri...
Gün batiminda kollarim sarsin istiyorum tenini...

Suskun kalmis dillerim konusamam lal olurum,
Yüregim yüce daglar misali kabarir...
Gözlerindeki tebessüme isiga hasret kalirim,
Isyan ederim senden uzak gün batiminda...

Ne güzel günler yasadik bebegim...
Simdi onlar beynimin en güzel yerindeler..
Resmini çiziyorum senden uzaklarda tüm hatlarinla...
Yutkunamiyorum senden uzak olmuyor gün batiminda...

Gözlerim dalar uludaga, seni görürüm orda,
Sonra çikar dolasirim yollarda her yanda sen,
Bankta oturan pencereden bakan hep sen...
Uzanip tutmak isterim ellerini gün batiminda...

Karanliklara ilk adim gün batimlari...
Oysa gözlerin gelir gözlerimin önüne sonra,
Öpücügün konar dudaklarima atesleriz geceyi..
Ah ah kör olasi gün batimi özlemimi deprestirir...