Gün Batarken Şiiri - Barış Hayrettin Bilgiç

Gün batmak üzereydi,
Ay valizini toplamıştı dünden.
Güneş ayrılmaya,hazırlanmıştı ikindiden.
Ağaçlar gene yeşil,
Gökyüzü gene maviydi,
Ama ne ben aynı ben
Neden ben bendim.
Bir an uykudan irkildim,
Etkilenmiştim senden.
Benimle yemek yiyor,
Benimle su içiyordun.
Durmadan…
Konuşuyordun zaman,zaman
Şundan, bundan,
Ama hala gece karanlık,
Hala ağaçlar yeşil,
Hala kuşlar sessiz,
Hala,hala,hala,
Sensizdim ben….