Gün Batar Gözlerimden Şiiri - Serkan Uçar

Açma istersen zalim hiç gönül kapısını,
Ördüğün duvarlara, yaslanır da severim.
Ellerinle kursan da, sen ölüm sehpasını,
Azrail sofrasından beslenir de severim.

İki dudak arası, sevmek değil bendeki,
Bilmiyorum nedendir bunca telaş sendeki,
Aklına estikçe vur, can çıkmaz ya tendeki,
Sen vurdukça daha bir, hislenir de severim.

Damla damla düşersin en saklı gizlerimden,
Bazen kararır ruhum, gün batar gözlerimden,
Bin kere tövbe etsem cayarım sözlerimden,
Çocuk gibiyim işte uslanır da severim.

Karanlığın vurunca tam şavkıma şavkını,
Ben seninle yaşarım yalnızlığın zevkini,
Kıramadım ne fayda gururunun şevkini,
Hüzün yağmurlarıyla ıslanır da severim.

Acı bir mevsim olsan ömrümü talan edip,
Bütün doğrularımı bir anda yalan edip.
Ettiğin şerre inat aşkımı ilan edip,
Boranınla kar’ınla puslanır da severim.

Bir şiir borcum vardı ödedim gidiyorum,
Sanmaki yüreğimle seni terk ediyorum,
Ben her günün sabahı bir bedel ödüyorum,
Bağrımdaki ateşle seslenir de severim.

S.U.

18. 12. 2009