Gün Baran'sız Kalmış Şiiri - Mehmet Çoba ...

Namluda ah kalmış, her yer toz duman
Evlerde hüzün var, Baran'da yara
Duysun bizim dostlar, Baran vurulmuş
Yarası çok derin, ağzı kapkara

Bir yiğit vurulmuş "Baran" diyorlar
Sağında, solunda keleş yarası
Halkların civanı yiğilmiş yere
Gün görmemiş sabah, öğle arası

İçin, için öten, yüreği yanan
Sersefil bir baykuş tünemiş dama
Her anında hüzün, ateş çağlıyor
Gün ne acı bir gün, can düşmüş gama

Derin gecelerde, çok acılar var
Şivan var her yerde, Baran ölmesin
Devâsız çığlıklar, Haran'a düştü
Mutlu bir gün olsun, kimse göçmesin

Ortalığa kasıp kavuran duman
Baran'da yara var, yarası kızıl
Bitmiyen acısı her an çağlıyor
Fırat, dicle kadar, hemde kankızıl

Kurban bu kavgada, bize acı var
Ah vuran vurana, kıran, kırana
Felek'te savuşup gitmek bilmiyor
Ölüm yakışmıyor bizim Baran'a

Bahar seli coşkun, coşkun akıyor
Kor ateş bağları, dağları sarmış
Bir bulut kaynıyor, hep yücelerde
Baran'sız kalan gün, umutsuz kalmış

Kor ateşler gibi, yürekler yanıyor
Giden yiğit gitti! Yâr da hüzün var
Tabutun üstünde sıck gözyaşı
Oy Baran gidiyor! Ah var, ağıt var

Baran'ın kusuru yaşam sevmekti
İnsanı, çiçeği, börtü-böceği
Hiç ayrım yapmadan yaşıyanları
Kuşu, kelebeği ve örğmceği

Mehmet Çobanoğlu
12.08.2023
Gürpınar