gün ayrılığa döndü.
sesin yok, nefesin, gözlerin...
nasıl uyurum artık sensiz?
zamanla silerim hatıralarını elbet,
belki bir gönüle savrulur, sığınırım...
kim bilir sırf sana benziyor diye,
misafir olurum sahte bir gülüşe...
ya da terkederim bu şehri istemeden.
müebbet veririm içimdeki resmine...
ama yinede yüreğimdeki izlerin,
ömrümce azap verecek sayende...
Kayıt Tarihi : 28.7.2019 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!