Gün Aydı...
Gün aydı okumasında sözcükleri hapsedeceksin yine.
Günün güzelliğini görmekle ilgili bir anektodu paylaştığın şairle...
Gün, geceden kovulandı; karanlıklara göre.
Güneşe göre ise; sarı sıcak yuvası...
Bize, vuslat molası...
Kitapları okumakla bitiremediler; yazmakla bitiremedikleri gibi yazarlar.
Kitaplar, içerisinde saklanıyordu söylenmemiş duygular.
Hangi hayatta kazanılmıştı?
-Hangi rüyanın kovulanı-
Ustaya sordu çırağı:
Demirin tavı,
Suyun soğuması,
Tenin ateşi,
Çünkülerin nedeni...
Bir dolunay soğurmasından mı?
Seslendi usta çırağına:
Erken yatan;
Erkenden sevdiğine göz atar...
Sen sen ol!
Sevginde demir değil çelik gibi ol!..
Nuh Karaaslan
Nuh KaraaslanKayıt Tarihi : 1.5.2025 02:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!