Şiir burcu kadın;
Senle bir notanın iki ucu olsak ya
Gün yüzü görse ya aşklarımız
Güneş ayla birlikte doğmuşça
Yağmur serpintisi yıldızlar altında
Saat kaç bakmadan
El ele üst başımızdan aksa;
Sevgi teri, şiir yağmuru...
Öpüşsek birbirimize fransız kalmadan
Fransızca'yı öpüşerek öğrenip çeperlerimizde...
Ben seni öpünce ora dolu dizgin Paris
Sevgisizlik yurdunun dışındayız
Pasaportsuz lâkin kimlikli
Belki kazak giydiğim, belki gömlek
Sivit veya tişört, nihayet nü
Bilir miyim ne mevsim senle öpüşürken
Bilirim; arlı dudakların narlı baharı
Beni istediğin her saat rahatsız et
Özellikle arzuhâlim bu
Yalnızca şiir yazarken dokunma, şairsin;
Anlarsın evrende ne yola baş koyduğumu
Demek şiir derinde ondan deşiyorsun
Kâinat sırları dudaklarından dökülen sözlerde
Öyle mi?
Öyle ya benden başkası alamaz onları
Seni öpüşüm sonrası da içimde o gizem
Damakların bana başlıca sır anahtarı
Yokluk yok, varlık varsa*
O varlık; ertelenmeyen ay tutuşması
En özgün müziğiz o mutlu sonsuza...
Mücahit Aygören
Eliz Edebiyat 192. sayı
27 Kasım 2023
Sundurma' Yağmurlu
*Parmenides
Mücahit Aygören
Kayıt Tarihi : 21.10.2024 19:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.