Gün Aktı Kirpiklerimden

Gün aktı Kirpiklerimden gözlerime
Silindi ışık hüzmeleri perdelerinde
Taş perçemli kaşların gün ertesi
Nesnesiz gölgeler savruluyor
Fovealarında ardışık baş aşşağı
Geçmişi yok geleceğin aynalarında
Devasa nesneler yaratıyor nöronlarım
Kan çizgili harita sınırları düşlerim
Sınırsız güneş sarhoş batıyor
İzsiz ölçekler kayıt dışı illegal
Marangoz bıçağı yontuyor umutlarımı
Çıkışı olmayan limanlarda bekliyor
İnci mavisi pırıltılı asi gözbebeklerin
Gün aktı Kirpiklerimden gözlerime
Sığmadı daracık kapılaradan gözlerin
Loş bir ışığı kırdı alçak mercekler
Hüküm giymiş tutsak esaretinde
Ütopyalarım gün doğumunu bekliyor
Hiç durmadan dağılan şu evrende
Yanıyor deniz yanıyor gökyüzü
Verdiğimizden bu yana sarı öküzü
Yeşile boyadım bütün harfleri
Yazmayacak kömür karası yazgılar
Sönecek Yangınlar göz bebeklerinde
Perdeler yanacak ısınacak ellerin
Kızıl bir koyda sabitlenecek gemiler
Ilgın Esintisiz ürkülü yanlızlıklar
Sarı kovanlarda peteklenmiş dün
Bekçisiz saray Sofralarında öğün
Gün aktı Kirpiklerimden gözlerime
Parçalandı sert gülüşlü katı dağlar
Yorgun bitkin düştü Döşeğinde etekleri
Kırpıntılı deniz Salyangozları kırptı
Yabani atların yelelerinde gülüşünü
Bekliyor gün doğacak gözlerimsiz
Gecesiz soğuksuz kış ortalarına
Karbonsuz yaşam anıtları dikilecek
Çivi delikli Sızımsız çukurların dibine
Kainatın efendisi tanrılar dönüp duruyor
Bedensiz bilincimin boşluğundaTanımsız
Aydan Orak güneşten başak yaptım
Düşlerim de ektiğim tohumları
Kapalı gözlerim inanmıyor hala
Biçilecek ekinlerin tohumsuz olduğuna